نمایشگرهای پلاسما

آدرس دهی در نمایشگرهای پلاسما

در ادامـه تحقيقات براي رسيدن به تكنولوژي نمايش بر روي Flat screen با انـدازه هـاي بـزرگ، LCD هـا ناتواني خود را آشكار ساختند . در نبرد تجاري موجود در بازار نمايش Flat screen هـاي بـزرگ ، (PDPs) Plasma Display Panels كه بر اساس نور فلورسنت عمل مي كنند، خود را برتـر از TFT نشـان دادنـد زيـرا تولـيد تراشههاي بزرگ نيمه هادي نمايشگر، بي نهايت دشوار ميباشد.

در PDPs، يك ميدان الكتريكي از ميان گازي كم فشار كه در يك تيوب شيشهاي قرار دار د، عبور داده ميشود. عـبور ميدان الكتريكي گاز را يونيزه كرده و پلاسما را بوجود ميآورد، پلاسما يك هادي الكتريكي متوسط مـي باشـد كـه تقـريبا داراي ذرات مثـبت و منفـي يكساني است . با ايجاد پلاسما، يك تابش فرا بنفش رخ مـي دهـد . ايـن اشـعه ها به خارج تيوب شيشه اي نفوذ مي كنند، يعني جايي كه از فسفر پوشانده شده است .
رسيدن اشعه به فسفر باعث ايجاد نور مرئي مي شود.

بـراي تولـيد Plasma Display Panel چـندين راه وجود دارد، رايج ترين تكنيك بكار گيري جريان AC مـي باشد. در اين نوع PDPs، در آغاز براي تغيير حالت گاز در تيوب شيشهاي، ولتاژ بالايي لازم است ولي در ادامـه كـار ولـتاژ زيادي مورد نياز نيست (گاز مورد استفاده معمولا مخلوطي از گزنون و نئون مي باشد) بنابـر ايـن دو الكتـرود شفاف در سطح بالايي تيوب شيشه اي نصب مي شوند.

يكي براي آغاز عمل و ايجاد پلاسـما و ديگـري بـراي ادامـه آن . الكتـرود سـوم در سطح پاييني شيشه قراردارد و بين دو الكترود بالايي مشـترك اسـت . در تكنـيك ديگـر از جـريان DC اسـتفاده مي شود.

در اين نوع PDPs مثل LCD فقط دوالكتـرود يكـي در بـالاي سـطح شيشه اي و ديگري در پايين نصب مي شود . ولي در اين روش در مقايسه باروش قـبل بـه ولـتاژ بالاتـري نـياز اسـت .

از طـرف ديگـر داراي طول عمر كمتر و زاويه ديد و كنتراست پايـين تـر ي مـي باشـد . بنابـراين در محصولات تجاري از تكنيك DC استفاده نمي شود با اينكه تحقيقات بر روي آن هـنوز ادامـه دارد . فوجـيت سو (Fujitsu) ، اولين طرفدار و توليدكننده AC-Powered PDPs نوع جديـدي از پانلهـا را معرفـي كـرده اند كه در آن از تكنيك Alternate lighting of surfaces(Alis) استفاده مي شود.

در اين روش الكترودهاي بالايي بر كنارههاي هر سلول قرار ميگيرند كه قادرند بطور جداگانه هر نيمه از سلول را آدرسدهي كنند و بدين ترتيب تعداد خطوط نمايش دو برابر ميشوند. اين تكنيك نمايش در HD TV١ ها مورد استفاده قرار گرفته است.
پـيوند بـين LCD و PALC) Plasma Addressed Liquid Crystal ،PDP) نـام دارد . مشـکل اصلي TFT ايـن اسـت کـه تولـيد چـيپ بزرگ نمايش از جنس نيمه هادي ها بسيار مشکل مي باشد، بنابراين اگر جايگـزين مناسـبي بـراي TFT پـيدا شـود در هـزينه ها صرفه جويي زيادي صورت مي گيرد . PDP هاي اسـتاندارد اگـر چـه مـي توانـند مانند TFT سوئيچينگ داشته باشند ولي جايگزين مناسبي براي آن نيستند . پيکسـل PALC مانـند PDP داراي ۳ الکتـرود مـي باشـد .

دوتاي پائيني پلاسما را بوجود مي آورند و بدين تـرتيب يـک مسير هادي براي عبور الکترونها شکل مي گيرد و مي توان اين هادي را يک الکترود فرضي در نظـر گـرفت . بـين ايـن الکتـرود فرضـي و الکتـرود شفاف سوم، الکترونها جاري مي شوند بدين ترتيب به کريسـتال مايـع بـه کاررفـته ولـتاژ اعمـال مـي گـردد . اعمال شدن ولتاژ به LC، مانند روشهاي قبل ساختار مولکولي را تغيير داده، باعث عبور نور از پلارايزر بالايي مي شود.

PALCبوسـيله US Firm Tektronixاختـراع شد . درسال ۱۹۹۳ اجازه کپي اين تکنولوژي را بهSony داد و بـه پيشرفت Sony’s Plasmatron کمک کرد. در اکتبر ۱۹۹۶ Sony با SHARP توافق کردند که براي پيشـرفت PALC بـا يکديگـر همکـاري کنـند که بعدها در ۱۹۹۷ شرکت PHILIPS نيزبه آنها ملحق شد. هـدف SHARP افـزايش زاويـه ديـد نمايشگرها بود در حاليکه PHILIPS در فکر بالا بردن رزولوشن در

high definition TVs 1
نمايشگرها، افزايش روشناييLCD و کاهش توان مصرفي آن بود. در سال ۱۹۹۸ اين کمپانيها PALCرا به عنوان تکنولوژي مناسب براي کاربردهاي نوري بجاي PDP ها عرضه کردند، زيرا PDP ها داراي روشنايي محدود مي باشند و در برابر نور محيط به سختي قادرند از خود عملکرد مناسبي نشان دهند.